Сказка — шутка /17-21 октября/

Прочитай сказку- шутку. Озаглавь её.
Мягкий знак ходит за буквой Ш, как тень, но всё напрасно. Буква Ш терпеть не может букв, от которых никогда не добьёшься ни звука. Буква Ш обозначает звук, который неизменно твёрд и так шипит, что Мягкий знак совсем пугается. Но он ничего не может с собой поделать и всякий раз снова становится рядом с буквой Ш в словах женского рода. У Мягкого знака слишком мягкий характер. Он не в силах противиться строгим законам грамматики, которая одна распоряжается всем, что написано на бумаге.

В словах женского рода, отвечающих на вопросы кто? что?, после ж, ш, щ, ч пишется ь (мягкий знак): рожь, мышь, помощь, речь. На конце слов мужского рода, отвечающих на те же вопросы, ь не пишется: луч, сторож, плащ, малыш.

Выпиши существительные мужского и женского рода в два столбика. Где нужно, вставь ь.
Дочь , мышь, рожь, печь , помощь , полночь.

кирпич , шалаш , этаж , уж , сторож , малыш , плащ .

Прочитай загадки, напиши отгадки.
Он серенький на вид, но пеньем знаменит.
Птичка
Одежды себе не шью, а ткань всегда тку.
иголка
Осенью в щель забирается, а весной просыпается.
Медведь
Крылья имеет, но без перьев.
Плелаь

Придумай существительные с шипящим согласным звуком на конце и запиши с ними словосочетания.
Образец: красивая брошь.

Морозная ночь , острый нож , футбольный мяч, русская печь , громкий матч , интересный , колючий ёж , лесная , не-
промокаемый ….
Слова для справок: плащ, ночь, мяч, печь, плач, ёж, глушь, нож, матч.

Домашнее задание

Текст (читать, рассказывать)

Նախնադարյան մարդը Հայկական լեռնաշխարում

Հին մարդիկ ապրում էին քարանձավներում: Մի քանի տարի առաջ գտնվել է ամենահին կոշիկը՝ չղջիկների քարանձավում: Նրանք հիմնականում որս էին անում: Ընտանիքի հայրիկը, երբ որս էր անում ինքը քիչ էր ուտում ,իսկ ամենաշատը ուտում էին երեխաները: Նրանք հաքնում էին կենդանիների կաշվից շոր: Իրանք գիշերը իրանց քարանձավն էին մտնում և քարով ծածկում քարանձավի մուտքը:

Ամեն, ամեն ինչ ոսկեզօծվել է

Dilijan, Parz lake

Ամեն, ամեն ինչ ոսկեզօծվել է,
Ոսկի են թվում տերև ու ճյուղ,
Ուր որ նայում ես, դեղին բոցեր են,
Դեղին հրդեհ է և դեղին ծուխ:
Ջրվեժը, առուն, ծառը, ծտերը
Աշնան քամուն են ծափահարում:
Քամին է այս ծով գանձերի տերը,
Այս ոսկու տերը՝ մեծահարուստ:

Հարցեր և առաջադրանքներ

  1. Ինչպե՞ս ես հասկանում հետևյալ պատկերը. «Ջրվեժը, առուն, ծառը, ծտերը Աշնան քամուն են ծափահարում»:
    Աշնանը, անձրևների պատճառով առուները և ջրվեժները ավելի հորդառադ են լինում և կարծես բարձր ծափողջույներով աշնան քամուն են դիմավորում, իսկ ծառերը հագնվել են տոնական և գույնզգույն շորեր:
  2. Ո՞ր պատկերն է քեզ ավելի շատ դուր գալիս: Պատասխանդ հիմնավորի՛ր:
    Ամեն, ամեն ինչ ոսկեզօծվել է,
    Ոսկի են թվում տերև ու ճյուղ
    Ուր որ նայում ես, դեղին բոցեր են,
    Դեղին հրդեհ է և դեղին ծուխ:
    Աշնանաը տերևները դեղնում են ու կարծես ամողջը ուսկի լինի, իսկ աշնանը գիտենք, որ քամիները շատ են լինում ու այդ դեղին սերևներին բարձրացնում են օդ ու կարծես դեղին ծուխ լինի:
  3. Ինչո՞վ է աչքի ընկնում բանաստեղծությունը՝ գույնո՞վ, ձայնո՞վ, թե՞ շարժումով: Դո՛ւրս գրիր այն տողերը, որտեղ «գույն» կա:
    Ամեն, ամեն ինչ ոսկեզօծվել է,
    Ուր որ նայում ես, դեղին բոցեր են,
    Դեղին հրդեհ է և դեղին ծուխ:
  4. Պատմի՛ր բանաստեղծությունը:
    Աշնանը ծառերը ամբողջությամբ ոսկեգույն շորեր են հագել: Դեղին տերևները այնքան հավասարաչափ են դասավուրվել ճյուղերի վրա, որ հեռվից նայում ես կարծես կրակ վառված լինու ու այդ կրակի բոցերը բարձրանում են վերև: Քամին իրեն տիրակալ զգալով այդ ամենի անցնում է ու իրեն թվում է բոլորը իրեն ծափահարում են:
  5. Նկարի՛ր բանաստեղծությունը, ձայնագրի՛ր և ֆիլմ պատրաստի՛ր:
    6. Գրիր քեզ անծանոթ բառերը:
    բողց-այրվող նյութից բարձրացող հրեղեն գոյացություն